Krzysztof
Konaszewski

Dane kontaktowe

Absolwent Politechniki Warszawskiej, specjalista w zakresie
ekonomiki przedsiębiorstw, finansów, prawa, organizacji i zarządzania.   Kierował    podmiotami gospodarczymi  w różnych formach. Prowadził  także – na zlecenia wielu przedsiębiorstw i organizacji – szkolenia w zakresie prawa handlowego i jego praktycznych aspektów,   był  inicjatorem i doradcą przy powstawaniu wielu   spółek prawa handlowego.

 

W latach 1991 – 92 był  Wiceprezesem Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. – agendy rządowej wspierającej procesy transformacji gospodarczej polskiego przemysłu. Inicjował  tam i nadzorował  szereg procesów restrukturyzacyjnych przedsiębiorstw we wszelkich ich aspektach.

W latach 1993 – 1997 był  Prezesem PHZ TRANSPOL S.A., przedsiębiorstwa przedstawi-cielskiego handlu zagranicznego, stanowiącego – z czasem – część holdingu kilku tego typu przedsię-biorstw. Z okresem pracy w tym przedsiębiorstwie związane są jego doświadczenia w zakresie handlu zagranicznego, współpracy i kontaktów z przedsiębiorstwami zagranicznymi itp.

 W 1997 roku został  powołany na stanowisko Wiceministra Skarbu Państwa, nadzorując kilka branż polskiego przemysłu, w tym między innymi sektor elektroenergetyczny, obronny, cementowy, drzewny.

 W latach 1999 – 2002 był  Prezesem Zarządu STOEN S.A. (dziś INNOGY Polska SA) z siedzibą w Warszawie, restrukturyzując tę Spółkę i przygotowując ją do prywatyzacji.

W latach 2002 – 2008 był  Prezesem Zarządu UNITEX Import – Eksport S.A. – jednoosobowej spółki Skarbu Państwa działającej w obszarze techniczno – handlowej współpracy międzynarodowej i skupiającej kilka spółek o wzajemnych zależnościach kapitałowych.

W okresie jego kierowania PGE Energia Odnawialna SA w latach 2008 – 2011 podjął intensywne działania na rzecz rozwoju nowych źródeł OZE.

Ważnym elementem jego aktywności była organizacja finansowania projektów inwestycyjnych.  Dzięki posiadanym kompetencjom zapewnił wsparcie dla kilku inwestycji ze środków Programu Infrastruktura i Środowisko – Działanie 9.4. i mechanizmu norweskiego, a także podjął  stałą współpracę case by base z Bankiem Ochrony Środowiska i jego agendami.

Wypracował  i wdrożył  także sprawny mechanizm finansowania leasingowego inwestycji nowych lub pozyskiwanych w drodze akwizycji. Ponadto   w ramach współpracy  z Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych opracował  metodologię finansowania dużych projektów inwestycyjnych w zakresie nowych inwestycji innowacyjnych. Metodologia ta dotyczy zarówno finansowania poprzez nowo tworzony TFI, jak i w ramach specjalizowanych, dedykowanych FIZAN dla nowych inicjatyw. W latach 1976- 1987 był pracownikiem naukowym w Politechnice Warszawskiej.

Skip to content